Διαβάζοντας κανείς το κείμενο της Άσπας Τσαμαδή ‘Ο μπαμπάς στην κορνίζα’ δεν μπορεί παρά να σκεφτεί ότι είναι τέχνη το να ζει ο γονέας ολοκληρωτικά κάθε στιγμή που περνά με τα παιδιά του, όσο ‘λίγη’ και αν αυτή μοιάζει. Παρ’ όλη την καθημερινή κούραση, το να αφιερώνει κανείς ποιοτικό χρόνο στα παιδιά είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να κάνει, όχι μόνο για εκείνα, αλλά και για τον εαυτό του. Παραθέτουμε ένα απόσπασμα από το κείμενο της Άσπας και σας καλούμε να το διαβάσετε ολόκληρο εδώ.
Δεν έχω διάθεση να γεμίσω με φόβο και τύψεις κανέναν. Ούτε τον εαυτό μου κανέναν από τους υπόλοιπους γονείς που μπορεί να διαβάζουν. Από τύψεις είμαστε ήδη γεμάτοι. Τύψεις ότι δεν προσφέρουμε αρκετά, ότι δε βγάζουμε αρκετά, ότι δε βλέπουμε τα παιδιά μας αρκετά. Πανεύκολο να νιώσεις τύψεις! Να εγώ χθες είδα τα κορίτσια μόνο 45 λεπτά όλη μέρα. Συμβαίνει σπάνια, αλλά χθες συνέβη. Και έπεσε κάπως βαρύ σε συνδυασμό με το «θυμάται που παίζανε». Αλλά είπαμε όχι τύψεις. Εγώ εκείνο που θέλω είναι την ώρα που είμαι με τις μικρές να είμαι παρούσα. 45 λεπτά είναι; 45 λεπτά. Να είμαι εκεί. Το σώμα μου να είναι εκεί, το μυαλό μου να είναι εκεί, η προσοχή μου να είναι εκεί. Είτε παίζουμε, είτε διαβάζουμε, είτε πηγαίνουμε βόλτα – να είμαι εκεί.
Ευχαριστώ πολύ… Χαίρομαι που σας άρεσε! 🙂
Τα κείμενά σου πιστεύω ότι εκφράζουν κάθε γονέα και αυτός είναι ο λόγος που πάντα σε προτείνω στους γονείς! Καλή εβδομάδα να έχεις από αύριο!