Κώστας Στοφόρος με τη συνεργασία του Βαγγέλη Ηλιόπουλου, εκπαιδευτικού και συγγραφέα, Γενικού Γραμματέα του Κύκλου Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου και μέλους της επιτροπής Κρατικών Βραβείων του Υπουργείου Πολιτισμού
Πριν από λίγο καιρό, ο 7χρονος Ίωνας, ο γιος μου, μου έδωσε μια μεγάλη χαρά. Κέρδισε το πρώτο βραβείο σε διαγωνισμό συγγραφής παιδικού παραμυθιού που διοργάνωσε το WWF, με θέμα: «Ένα ζώο στην πόλη». Στο διαγωνισμό συμμετείχαν παιδιά ηλικίας 6-14 ετών!
Δεν σας τα γράφω αυτά για να παινευτώ (εντάξει, παινεύομαι και λιγάκι!), αλλά για να επισημάνω το σημαντικό ρόλο που έπαιξε η σχέση του παιδιού με το βιβλίο από τους πρώτους μήνες της ζωής του…
Το γεγονός ότι του διαβάζαμε, ακόμη και την εποχή που στα έκπληκτα ματάκια του όλα αυτά μπορεί να έμοιαζαν… κινέζικα, έπαιξε προφανώς καθοριστικό ρόλο στο ότι μίλησε πολύ νωρίς και άρχισε να σχηματίζει μικρές προτάσεις (των δύο λέξεων) σε ηλικία 13-14 μηνών…
Από το «Λιχούδη το Λουκά» και το «Μουρή το Γουρουνάκι» των πρώτων μηνών της ζωής του, περάσαμε σύντομα στον Ευγένιο Τριβιζά και τα «Τρία Μικρά Λυκάκια» του, και από εκεί σε πιο πολύπλοκες ιστορίες.
Τώρα είμαστε στη φάση Ιουλίου Βερν και άλλων συγγραφέων, η ανάγνωση των οποίων δίνει και σε μας, τους γονείς ξεχωριστή χαρά.
Το αποτέλεσμα της -μακρόχρονης πλέον- σχέσης του παιδιού με το βιβλίο είναι η καλλιέργεια της φαντασίας, το εξαιρετικά πλούσιο για την ηλικία του λεξιλόγιο (όχι παπαγαλίζοντας απλώς λέξεις, αλλά με κατανόηση του νοήματός τους) και, φυσικά, η εύκολη παρακολούθηση της -δύσκολης- πρώτης δημοτικού καθώς και η αρμονική σχέση με την εκμάθηση ξένων γλωσσών (για να μην πούμε για το βραβείο!).
Το άρθρο αυτό περιέχει χρήσιμες προτάσεις για το πώς μπορεί ένα παιδί από μικρή ηλικία να αναπτύξει καλή σχέση με τα βιβλία, πράγμα που θα πλάσει τη προσωπικότητα του παιδιού με ωφέλιμο τρόπο. Επίσης, ο συγγραφέας παραθέτει, στις τελευταίες σελίδες, μερικά κριτήρια επιλογής βιβλίων παιδικής λογοτεχνίας.